Traducciones

ΗΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ αγαπάμε αυτό που μας κάνει άντρες και γυναίκες παιδιά της ηλικίας πατέρες του εαυτού μας ένα δέντρο που φύτεψε ένας πρόγονος και το λατρέψαμε γιατί είχε μέσα του βροχή και αίμα και δίπλα σπείραμε φυτά και προσδοκίες και βάλαμε στοιχήματα με τον εαυτό μας κι ύστερα ένας άντρας χλωμός σαν άρρωστος ήλιος μας πλησιάζει κουβαλώντας στην πλάτη μια νταμιτζάνα κρασί φορώντας τα παπούτσια και τις κάλτσες του νεκρού πατέρα PRINCIPIO Y FINAL DEL AMOR amamos lo que nos hace hombres y mujeres niños...

ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ Τα συναισθήματα, πέρα από το όνειρο Κλειδωμένα… Στα μονοπάτια του χρόνου, τα σύνορα, παραβιασμενα. Από την αρβύλα του πόνου πατημένα…. Από την αδικία γίνανε παλάτια γκρεμισμενα… Συννεφιασμενα βλέμματα, πνίγηκαν στα δάκρυα τους. Στου φεγγαριού την μαύρη, πλευρά εγκλωβίστηκαν τα όνειρα τους, ψάχνοντας την άσπρη μέρα. Η αλήθεια φωνάζει μπροστά τους αλλά ο φόβος διώχνει το βλέμμα πιο πέρα…. Άδικες ενοχές σπάνε τα δεσμά, τίμιες φωνές πετάνε μακριά, Πρέπει να ακουστούν. Δεν έφταιξαν πουθενά… Άθελά μας γυρίζουμε πίσω της μνήμης το βλέμμα. Στις μεγάλες νύχτες, που έπνιξαν το...

Τις είδα τις σιωπές σου.. τις είδα φυτεμένες σε γλάστρα με κόκκινα, ροζ, λευκά γεράνια.. Σ’ένα πέρασμα απ’το παράδεισο ψιθύρισα τ’όνομά σου… Μοσχομύρισαν κατακαλόκαιρο!!! VI TUS SILENCIOS plantados en una jardinera con geranios rojos, rosados y blancos… En un pasaje del cielo susurré tu nombre ¡Olían a verano! Αργά το βράδυ κοντά μεσάνυχτα, ίσως και να ξημέρωσε δε θυμάμαι… Οι στίχοι χόρευαν δαιμονισμένοι στο μυαλό μου το κλάμα δίπλα μου κι αυτό βουβό αναζητούσε μία διέξοδο… Ανασηκώθηκα λαχανιασμένη… τους κέρασα βότκα πορτοκάλι, κατέβασα ολόγιομο φεγγάρι στα πόδια τους, γονάτισα,σπάραξαν...

Β’ Α, πώς ενώνομαι γλυκά με τον ήχο του ασανσέρ να σε υποδεχτώ, πώς περνάω κρυφά πάνω από τον φράχτη των ματιών, πώς φυτεύω σκιές στους τοίχους, τρυφερά τα ερωτευμένα μέλη. Καθώς σε παίρνω θίασος μικρών πουλιών με συναντά. I. Oh, cuán dulcemente me uno al sonido del ascensor para darte la bienvenida. Me elevo por encima de la valla de ojos, planto sombras en las paredes amando con ternura al gentío. Mientras te llevo del brazo, una tropa de pájaros se encuentra conmigo. Η’ Ακούω τα κλαδιά σου...

וְהִתְפַּיְּסוּת * מִדֶּחִי אֶל דֶּחִי חֶרֶשׁ לִשְׂפָתַיִךְ לְזִכְרוֹנוֹת הוֹלְמִים בְּסֹמֶק לְחָיַיִךְ כְּמַדְרִיגָל שֶׁל גֶ’זוּאָלְדוֹ קוֹרֵעַ קוּרַיִךְ. * אַךְ בְּבֵית אִמִּי, זִכְרוֹן פָּנַיִךְ מְרוֹמֵם נַפְשִׁי, שׁוּב מִטְפַּחַת וּבְאֵר וְלַהַט הַדְּלִי. לִלְחֹם בְּלַחַשׁ אַהֲבָה שָׁב אֶל סוּפוֹתַיִךְ. * נוֹסֵךְ נֶרוּדָה עַל עוֹרֵךְ נַפְשִׁי נִשְׂרֶפֶת עַד גַּלִּים עַד מִן הַמַּסָּע שָׁבוֹת הַצִּפֳּרִים, לְבוּשָׁה תַּחֲרָה אַתְּ נִצְמֶדֶת אֶל הַקִּיר. * וְשׁוּב כֶּשֶׁף מִלִּים מֵעִיב עַל הַלֶּטֶף אַךְ קוֹלוֹ שֶׁל אִיגְלֶסְיָאס מְגַשֵּׁר בֵּינֵינוּ וּכְעָנָף נִכְסָף לְצִפּוֹר מַמְתִּין בַּמִּטָּה לְגוּפֵךְ. * בִּמְרִירוּת קָפֶה אֶל יוֹם נוֹלָד אַתְּ פּוֹעֶמֶת בְּתוֹכִי כְּאֵדִים עוֹלִים מִיָּם וְעִמָּם תְּשׁוּקַת רַקֶּפֶת....

ΣΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ ΤΗΝ ΚΟΨΗ Μπόλιαζε η σπίθα το προσάναμμα στις παρυφές της στάχτης. Η φλόγα ξεπετάχτηκε και φώτισε τους τοίχους. Έπινα το νέκταρ της ζωής στου ξυραφιού την κόψη. Στις λαβωμένες Κυριακές φούντωναν τα κυκλάμινα. Τι κι αν ο χρόνος με προσπερνά σαν το απόλυτο μηδέν, έζησα την Ανάσταση απ’ των κεριών τις στάλες. EN EL FIJO DE LA NAVAJA La chispa saltó del encendedor de los bordes, las cenizas Voló la llama y alumbró las paredes Bebí el néctar de la vida en el filo de la navaja...

THE APACHE AND A POET A long time ago, when the Spanish first encountered the Apache, whom they called Querechos, the Apache managed to capture five Spaniards, and they did to four of them what they always did to their enemies, and when they were about to do the same to the fifth man, their medicine man warned the Apache chief that the man they were about to execute was what the Spaniards called “poet”, which was similar to what a “medicine man” was to the Apache. It was...

SOPRON I’ve come here eighteen in awe of your churches your cobblestone streets and your clip- clopping horses in love with K. her body melting merging with my own while outside your soldiers with their guns strapped lazily under arm remind me that my parents (once young themselves) fled across your marsh field while bullets grazed the night sky and Russian tanks roamed Budapest where the statue of Stalin lay in ruins. SOPRON he venido aquí dieciocho veces me asombran tus iglesias tus calles empedradas y tus caballos de...

ZEN TOWER VIEW desert hike reflection, our sun setting below tower view, lady walking along life’s mountain path, stop’s raises her hands to that space between our dream reality and where we find ourselves when nature’s truth becomes more important than our own, her thoughts a mirror Zen reflection, a painted idea on how the world changes from one place in time to another butterfly cloud echo, her voice sharing with me what is still to come, space between sky earth water blue canvas our search to find an...

WORLD FEMALE O world female! How you bear so many meanings A legend you are that can never be erased You’ve filled the years with men Deep and sundry thoughts you are a bliss and love and colors on lips Wicked is he who calls you snake And noble who’s been given your poison to drink and be cured If the world has a life, you are its life Wake up O time! Move from the burial place of shadows to the truth of light For Eve is the...