Traducción poética

THE HORSESHOE CRABS IN THE INDIAN RIVER OWE ME AN APOLOGY The serration of an afternoon spent chucking mullet into the wind and coming up empty. If the fish aren’t biting, maybe it’s because the kids are playing in the water. Stepping without looking, planting their pioneer bodies right where they don’t belong. LOS CANGREJOS HERRADURA DEL RÍO INDIO ME DEBEN UNA DISCULPA El borde serrado de una tarde consagrado a arrojar salmonetes al viento y seguir con las manos vacías. Si los peces no han mordido, tal vez...

NIGHTWALKING BETWEEN CENTURIES Somewhere between ends and beginnings alert to the scuff of a shoe in the shadows a block away, I walk the night streets of this city midway through self-demolition − half-metamorphosed half-decayed − passing shadows of my former self on streets where storefronts have shifted, signs altered, brick facades from another century caught in a bank tower’s funhouse mirrors. And turning a corner I sometimes glimpse the virtual, the becoming city as near in time as this red brick though barely imagined here at street level...

PASTORE DI SILLABE Quando le giornate si fanno buio l’ombra diserta i confini fa voce d’eguale mette i raggi al cielo perché pedali più in fretta Così tu dici quante parole restano sospese a lacrimare di solitudine come nuvole da ultimo si dissolvono se non fanno gregge Mi spingi a diventare pastore a riunire le sillabe disperse a farne corpo per assecondare la luce salvare con la bellezza il mondo PASTOR DE SÍLABAS Cuando los días se oscurecen la sombra abandona las fronteras hace una voz de lo mismo...

DOORS AND WINDOWS We’d given up the cat for dead, but a neighbor reported, a cavity beneath the porch of an empty house across the street had drawn cats before, her own once for ten days. On my knees I peered, heard mewing, coaxed her out musty and thin, carried her back; homecoming or capture. As I lay here tonight another leaf falls from the struggling avocado tree, root-bound in a bucket by the window, sucking in water the radiator robs relentlessly from her leaves. The cat cries at...

WASP IN A TRAP What trick is this room with no escape, this plastic cone hung from a branch? The wasp followed the sweet scent through the air’s various tripwires, and believed it found a heart, a host body? Attraction is as natural as repulsion, but what force keeps it crawling here, an instinctual scent, or a trapdoor, a way out? Because I haven’t found my way out of a body since birth, because you’ve taught me to see all the world as a trap, I now understand I...

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΟΝΑΧΑ ΤΟΥΣ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΕΣ. Τα ποιήματα γράφονται στη ρωγμή του μετώπου ανθρώπων που γεννήθηκαν λειψοί μα δεν το ξέραν γιατί τους βρήκε η συμφορά στη μήτρα και βάζαν τα χέρια ασπίδα στον κύκλο που τους βάραινε το στέρνο. Τα ποιήματα βρίσκουν μοναχά τους φαροφύλακες. Στέκουν στα ραγισμένα δωμάτια με τα δάχτυλα σκάφτουν τους τοίχους τα πόδια καρφώνουν στη σχισμή του δαπέδου και γίνονται ρίζες. LOS POEMAS ENCUENTRAN SÓLO A LOS FAREROS Los poemas están escritos en las grietas de las frentes de quienes nacieron desaparecidos sin saberlo...

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΘΝΟΣ Τινάζουν τη νύχτα απ΄ τα μαλλιά τους. Τακτοποιούν τα στρωσίδια∙ μισή κουβέρτα επάνω, μισή κουβέρτα κάτω. Τώρα διπλώνουν τη στρωμνή∙ παρειές από χαρτόνια συσκευασίας. Κι΄ ύστερα αφήνουν την πλατεία∙ ξεχύνονται στους δρόμους. Νεαρές λέξεις διασκελίζοντας τις συμβάσεις του κόσμου. Και παραμάσχαλα το προσκεφάλι∙ μια αλλαξιά ηπείρους στη νάιλον σακούλα. NACIÓN GLOBAL Sacuden a la noche por el pelo. Arreglan las sábanas, mitad manta arriba, mitad manta abajo. Ahora, doblan el colchón, y cierran las lengüetas de las cajas de cartón. Luego, abandonan la plaza, se dispersan en...

ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ Τα συναισθήματα, πέρα από το όνειρο Κλειδωμένα… Στα μονοπάτια του χρόνου, τα σύνορα, παραβιασμενα. Από την αρβύλα του πόνου πατημένα…. Από την αδικία γίνανε παλάτια γκρεμισμενα… Συννεφιασμενα βλέμματα, πνίγηκαν στα δάκρυα τους. Στου φεγγαριού την μαύρη, πλευρά εγκλωβίστηκαν τα όνειρα τους, ψάχνοντας την άσπρη μέρα. Η αλήθεια φωνάζει μπροστά τους αλλά ο φόβος διώχνει το βλέμμα πιο πέρα…. Άδικες ενοχές σπάνε τα δεσμά, τίμιες φωνές πετάνε μακριά, Πρέπει να ακουστούν. Δεν έφταιξαν πουθενά… Άθελά μας γυρίζουμε πίσω της μνήμης το βλέμμα. Στις μεγάλες νύχτες, που έπνιξαν το...

וְהִתְפַּיְּסוּת * מִדֶּחִי אֶל דֶּחִי חֶרֶשׁ לִשְׂפָתַיִךְ לְזִכְרוֹנוֹת הוֹלְמִים בְּסֹמֶק לְחָיַיִךְ כְּמַדְרִיגָל שֶׁל גֶ’זוּאָלְדוֹ קוֹרֵעַ קוּרַיִךְ. * אַךְ בְּבֵית אִמִּי, זִכְרוֹן פָּנַיִךְ מְרוֹמֵם נַפְשִׁי, שׁוּב מִטְפַּחַת וּבְאֵר וְלַהַט הַדְּלִי. לִלְחֹם בְּלַחַשׁ אַהֲבָה שָׁב אֶל סוּפוֹתַיִךְ. * נוֹסֵךְ נֶרוּדָה עַל עוֹרֵךְ נַפְשִׁי נִשְׂרֶפֶת עַד גַּלִּים עַד מִן הַמַּסָּע שָׁבוֹת הַצִּפֳּרִים, לְבוּשָׁה תַּחֲרָה אַתְּ נִצְמֶדֶת אֶל הַקִּיר. * וְשׁוּב כֶּשֶׁף מִלִּים מֵעִיב עַל הַלֶּטֶף אַךְ קוֹלוֹ שֶׁל אִיגְלֶסְיָאס מְגַשֵּׁר בֵּינֵינוּ וּכְעָנָף נִכְסָף לְצִפּוֹר מַמְתִּין בַּמִּטָּה לְגוּפֵךְ. * בִּמְרִירוּת קָפֶה אֶל יוֹם נוֹלָד אַתְּ פּוֹעֶמֶת בְּתוֹכִי כְּאֵדִים עוֹלִים מִיָּם וְעִמָּם תְּשׁוּקַת רַקֶּפֶת....

ΣΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ ΤΗΝ ΚΟΨΗ Μπόλιαζε η σπίθα το προσάναμμα στις παρυφές της στάχτης. Η φλόγα ξεπετάχτηκε και φώτισε τους τοίχους. Έπινα το νέκταρ της ζωής στου ξυραφιού την κόψη. Στις λαβωμένες Κυριακές φούντωναν τα κυκλάμινα. Τι κι αν ο χρόνος με προσπερνά σαν το απόλυτο μηδέν, έζησα την Ανάσταση απ’ των κεριών τις στάλες. EN EL FIJO DE LA NAVAJA La chispa saltó del encendedor de los bordes, las cenizas Voló la llama y alumbró las paredes Bebí el néctar de la vida en el filo de la navaja...